Перайсці да зместу

Альберых II Спалецкі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Альберых II Спалецкі
італ.: Alberigo II di Spoleto
Нараджэнне каля 912
Смерць 31 жніўня 954[1]
Бацька Альберых I Спалецкі
Маці Марозія
Жонка Альда Італьянская[d]
Дзеці Ян XII і Gregory I, Count of Tusculum[d]

Альберых II Спалецкі (італ.: Alberigo II di Spoleto; 911954) — з 932 года рымскі патрыцый і сенатар. Сын Альберыха I і Марозіі.

Пасля смерці Альберыха I Марозія ажанілася з Гвіда Тасканскім, а пасля яго смерці з каралём Гуга Італьянскім. Абраза, нанесеная гэтым апошнім свайму пасербу Альберыху II, стала нагодай да паўстання рымлян (у 935 годзе) і выгнання Гуга, пасля чаго Альберых захапіў вярхоўную свецкую ўладу ў Рыме, а сваю матці Марозію і свайго брата Папу Яна XI пасадзіў у турму, дзе яны заставаліся да самай сваёй смерці. У 946 годзе Гуга быў вымушаны прызнаць уладу Альберыха над Рымам.

Пяць Пап падчас кіравання Альберыха былі толькі бязвольнымі марыянеткамі ў яго руках. Ён памёр у 954 годзе, пасля 28-гадовага кіравання.

Яго сын ад Альды Арльскай (дачкі Гуга Італьянскага), Актавіян, атрымаў у спадчыну свецкую ўладу над Рымам, з якой ён восенню955 года, быўшы пад імем Яна XII абраны ў Папы, злучыў і духоўную.

Зноскі

  1. Sapere EncyclopediaDe Agostini Editore, 2001. Праверана 2 кастрычніка 2020.